Je trainingsuur opbouwen, hoe doe je dat?

Rijd je omdat je gewoon ‘lekker wilt rijden’ of heb je een doel waarvoor je wilt trainen? In beide gevallen bouw je je paardrijuurtje op met losrijden, en ook weer af met een cooling down. Net als menige andere sporter dat doet. En heb je een doel voor ogen, dan is de kern van je training ook van belang. Ook over opbouw van je trainingsuur valt veel te zeggen en te schrijven. In deze blog heb ik wat handigheidjes en tips verzameld.

Losrijden

Welke sport je ook doet, door je spieren en pezen rustig op te warmen voorkom je veel blessure-ellende. Vanuit rust ineens keihard gaan rennen is enkel nodig als je leven bedreigd wordt. Losrijden is als eerste: stappen aan een lange contactteugel. Dat klinkt saai en dat vind ik het zelf ook vaak wel. Toch wordt gezegd dat je zeker 10 minuten moet losstappen voordat je de volgende versnelling inzet. Daarom pas ik vaak het trucje toe om 3 grote voltes te stappen, zowel links- als rechtsom. Dat scheelt alweer wat minuten. Daarnaast kun je, afhankelijk van wat je paard kan, wat oefening als een pasje wijken meenemen in het losstappen. Ook een simpele gebroken lijn stappen is goed voor het losmaken van je paard.

Zodra je paard in beweging komt zou het paard al warm worden, en daardoor zou een deken tijdens het losstappen of -rijden overbodig zijn. Toch doe ik graag in de winterkou graag een uitrijdekentje op. Die kan altijd weer af als ik eenmaal een eerste drafje gemaakt heb. Maar toen ik dit las werd ik me wel bewust van het feit dat ik hem misschien zowiezo wel te lang ophoud. Fem heeft in de winter ondanks de staldekens toch wel een wat dikkere vacht en kan gauw zweten, ook al rijden we vrijwel altijd in de buitenbak. Iets eerder af doen maar, die uitrijdeken. Maar een andere reden om toch wel te beginnen met een uitrijdeken is om wat frissigheid te voorkomen. Staldeken af en de gure buitenlucht in, dat hoofd gaat omhoog en snuiven. Dan geeft de warmte van een uitrijdeken, suggestie of niet, mij toch het gevoel dat ik die frissigheid net iets kan inperken.

En galopperen bij het losrijden? Ik heb het idee dat de meeste mensen het niet doen. Ik vind het zelf juist wel fijn, maar dat komt denk ik doordat bij mijn paard Femke de galop de fijnste gang is. Het halfje volbloed-bloed komt in de galop bij haar wel boven drijven. Wij galopperen dus graag bij het losrijden, en ook verder in de training en op buitenrit. Bij een workshop vertelde een paarden-fysiotherapeut trouwens eens dat zowel de stap als de galop juist fijne gangen zijn om los te werken, omdat deze niet zo symmetrisch zijn zoals de draf.

Training

De training zelf is natuurlijk heel afhankelijk van de conditie en het trainingsniveau van je paard (en van jezelf). Wat een instinker is -van mezelf zeker- is om te lang door te gaan met hetzelfde en teveel meters te maken. Je bouwt daar wel veel conditie mee op, maar niet altijd train je daarmee naar een hoger (wedstrijd)niveau. Het is een uitdaging om effectief te trainen, kort maar krachtig. Best lastig, maar een deskundige instructeur kan er goed bij helpen.

Verder: tussen oefeningen door regelmatig wat rust inbouwen. Terug naar stap en even wat langere teugel is in feite de effectiefste beloning voor je paard. Ik had zelf eens het probleem dat na zo’n adempauze met een lange teugel ik bij het oppakken en verder trainen eigenlijk weer overnieuw moest beginnen.

Bij een paardenprobleem zoek ik nog weleens hulp op het paardenforum Bokt. Dat levert vaak mooie tips op van ervaren rijders. In het Bokt topic ‘In fijne training, na rust weer oppakken: verzet‘ kreeg ik goede adviezen hoe om te gaan met een pauze tijdens de training zoals:

• contact houden i.p.v. losse teugel
• ook tijdens rust oefeningetjes blijven doen dus blijven vragen
• vaker mini-pauzes i.p.v. één langere pauze
• na het rustmoment iets uitdagends vragen ter motivatie
• tijdens het rijden wisselen in halslengte als beloning
• een rondje laten lopen zonder iets extra’s te vragen
• helemaal lang laten worden kan, maar dan ga je eerst weer bij elkaar rijden, je begint dus een groot deel weer van voor af aan

Hoe lang duurt een trainings’uur’?

Een training hoeft geen uur, of langer, te duren. Ik denk dat de neiging om een vol uur te trainen komt doordat een lesuur vaak een uur duurt. Zelf vind ik een half uur les vaak effectief genoeg, en drie kwartier ideaal: lang genoeg om ergens goed op door te gaan ook om een onderdeel goed in je op te nemen, maar niet zo lang dat je denkt ‘komt er nog een einde aan, ik ben kapot’. Ik geloof niet dat ik ooit langer dan een uur getraind heb -buitenritten uitgezonderd-.

Een fijn boek over de training van zowel je paard als jezelf als ruiter is ‘Training van ruiter en paard’, geschreven door paardenvakman: Lammert Haanstra, vaak enkel nog tweedehands verkrijgbaar:

Koop je graag tweedehands? Kijk dan even in Bol’s zoekresultaten.

Opvolger is ‘Training tot een goed gaand paard’:

Afbouwen, uitstappen, cooling down

Bij opbouwen hoort afbouwen. Voor mijn paard is dat meestal aan een langere contactteugel nog even een flinke galop. Daar kan ze echt van genieten, en ik ook! Maar ook dit is weer persoonlijk per paard en ruiter. De hals wat uitschuiven naar een langere teugel, een ontspannen drafje en dan stappen zal altijd wel onderdeel zijn. Op de manege heette het uitstappen ‘droogstappen’ en het geeft spontaan flashbacks van kinderjaren waarin een paardrijles te duur was en ik het lespaard van mijn buurmeisje mocht droogstappen. Het hoogtepunt van de week! Ik durfde niet te dromen van een toekomst met een eigen paard. Ik dwaal af :-).

Uitstappen/cooling down doen we graag buiten. Stappen over de harde weg zou de pezen versterken, hoewel dat ook weer ontkracht schijnt te zijn door nieuwe onderzoeken. Ander voordeel van buiten uitstappen is dat je paard mooi kan wennen aan het buitenrijden, wat vermoeidheid na de training voorkomt schrikeffecten en je pikt mooi wat buitenrij-ervaring mee. En uitstappen in een zonnetje is ook nog fijn!

Hoe deel jij je training in en heb je ook nog tips?

reacties